Układ krążenia tworzy serce i naczynia krwionośne. Transport tlenu i substancji odżywczych rozprowadzanych przez krew do narządów i komórek ciała jest bardzo ważną funkcją. Serce u dorosłego człowieka jest wielkości pięści, przetłacza krew, która jest bogata w tlen do tętnic i naczyń włosowatych, rozprowadzając do wszystkich części organizmu. Bardzo ważną rolę w pracy serca odgrywają komory. Krew wyrzucana z lewej dostarcza tlen i składniki odżywcze do wszystkich narządów i tkanek za pośrednictwem obiegu dużego (serce, ciało, serce). Po pełnym obiegu wraca do prawego przedsionka, później do prawej komory, by następnie przepłynąć do płuc i tam pobrać tlen. Po wymianie gazów w naczyniach włosowatych otaczających tkanki krew zubożona w tlen i zawierająca dwutlenek węgla wraca do serca przez żyły. Taki obieg krwi nazywamy duży lub systemowy.
Drugim obiegiem nazywamy małym lub płucnym. Przenosi on krew, powracając do serca przez pień płucny i tętnice do płuc, aby usunąć dwutlenek węgla. Ostatecznie krew wraca żyłami do serca, znów gotowa do ponownego krążenia w dużym krwiobiegu. Kierunek przepływu krwi w obu krwiobiegach, dużym i małym, jest kontrolowany przez zastawki serca. Zastawki mitralna i trójdzielna działają zgodnie z zastawkami płócną i aortalną, regulując przepływ krwi, otwierając się i zamykając z zsynchronizowanym tempie, a ich zamknięcie zapobiega cofaniu się krwi do serca.
Krew krąży w człowieku w rozbudowanej sieci naczyń krwionośnych. Wtłoczona z serca do aorty, jest dalej transportowana do rozgałęziających się tętniczek, aż dociera do naczyń włosowatych. Tam w komórkach oddawany jest tlen i składniki odżywcze, a pobierany dwutlenek węgla i zbędne produkty metabolizmu. Na końcu krew powraca do serca żyłami o coraz większej średnicy i cykl powtarza się od początku.