Press "Enter" to skip to content

Budowa i fizjologia serca

Serce jest fascynującym organem – jest to bynajmniej ośrodek związany z naszymi odczuciami- chociaż udało się udowodnić pewne właściwości pamięciowe komórek układu bodźcoprzewodącego serca. Pierwsze organy przypominające pompę mięśniową służącą do przepompowywania krwi, bądź też endolimfy pojawiły się już u pierwotnych organizmów, a ewolucja doprowadziła do uzyskania istniejącej obecnie morfologii i fizjologii tego organu w chwili obecnej.

Elementarną zasadą działania serca jest klasyczna hydraulika, a więc pompa – serce oraz rury – tętnice i żyły tłoczą krew w zamkniętym układzie i pozwalają na dostarczenie tlenu oraz związków katabolicznych do wszystkich komórek organizmu. W przypadku serca głównym budulcem jest mięsień, porozdzielany na czynnościowe kompartymenty, które to pozwalają na zamknięcie układu i tłoczenie krwi zarówno do płuc jak i do narządów obwodowych. Komórki mięśniowe serca mają zdolność do rytmicznych skurczów, w trakcie których nie ulegają wcale zmęczeniu! Tym quasi minutnikiem jest w tym narządzie układ bodźcowo przewodzący, który to za pomocą środka nadrzędnego, czyli węzła zatokowo-przedsionkowego generuje impulsy wyzwalające skurcze. Sama fizjologia skurczu jest związana z przemieszczeniem się jonów wapniowych do środka komórki i przyłączenia się do białek towarzyszących włóknom mięśniowym – troponin. Komórki mięśniowe zbudowane są z pęczków aktyny i miozyny – są to białka, które mają zdolność do przesuwania się względem siebie i tym samym wydłużania oraz skracania komórki. Przyłączenie wapnia do troponin powoduje przesunięcie miozyny względem aktyny, co prowadzi tym samym do skurczu.

Serce czynnościowo jest podzielone na przedsionki i komory. Krew z przedsionków dostaje się do komór, a następnie wypychana jest drogą pnia płucnego do naczyń płucnych, albo też aortą do krążenia dużego. Lewa komora stanowi najistotniejszy element odpowiadający za właściwą czynność serca. Najczęściej to dysfunkcja lewej komory odpowiada za stan, który określany jest jako niewydolność serca.

Na szybkość pracy serca ma wpływ działanie nerwów i substancji pobudzających aktywność układu bodźcoprzewodącego. Najważniejszą z substancji jest tutaj adrenalina (każdy chyba kojarzy stres z uczuciem walenia serca), że strony układu nerwowego działa natomiast nerw błędny.

[Głosów:2    Średnia:3/5]

Be First to Comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *