Na czym polega częstoskurcz komorowy? Jest to zaburzenie rytmu serca, które w postaci utrwalonej musi być natychmiast leczone. W przeciwnym wypadku może doprowadzić do migotania komór, prowadzącego do zgonu pacjenta. Za utrwalony częstoskurcz uważa się taki trwający dłużej niż 30 sekund.
W częstoskurczu komorowym serce zaczyna bić w tempie nawet do 200 razy na minutę z powodu uszkodzonego mięśnia komór serca. Zdarza się, że częstoskurcz występuje jako jednorazowy atak lub jest trwałą postacią arytmii.
Objawy i diagnoza częstoskurczu komorowego
Krótkie częstoskurcze mogą nie dawać objawów zauważalnych przez pacjenta. Najczęściej jednak odczuwalne jest kołatanie serca – szybkie i silne uderzenia. Częstoskurczowi komorowemu może towarzyszyć zmęczenie, słabnięcie, duszność i zawroty głowy, a nawet omdlenia. Zdarza się również, że częstoskurcz komorowy prowadzi do obrzęku płuc. Do najgroźniejszych konsekwencji tej choroby należy natomiast wstrząs kardiogenny oraz niewydolność serca (i zatrzymanie akcji).
Częstoskurcz komorowy rozpoznaje się za pomocą badania EKG (elektrokardiografii). Zwykłe badanie EKG jednak nie zawsze wystarcza. W przypadku częstoskurczu epizodycznego przeprowadza się znacznie dłuższe badanie EKG w wariancie holterowskim. W tym przypadku pacjent jest pod obserwacją przez całą dobę, dzięki czemu możliwe jest wychwycenie nieprawidłowej pracy serca nawet w krótkotrwałych i trudnych do przewidzenia okresach.
Częstoskurcz komorowy – przyczyny i leczenie
W badaniu przyczyn częstoskurczu komorowego wykorzystuje się inne badania serca, w tym przede wszystkim koronarografię, echokardiografię oraz badania krwi.
Koronarografia polega na wykonywaniu obrazu rentgenowskiego po podaniu pacjentowi tzw. kontrastu. Jest on wprowadzany do tętnic i umożliwia ich sfotografowanie w badaniu rentgenowskim. Echokardiografia bazuje natomiast na obrazie tworzonym za pomocą odbijających się ultradźwięków (badanie może być wykonywane na zewnątrz lub przezprzełykowo).
W niektórych przypadkach do diagnozy wykorzystywane są także elektrody wprowadzane do ciała pacjenta przez żyły udową, podobojczykową i szyjną.
Do najczęściej diagnozowanych przyczyn należą:
- choroba wieńcowa
- choroba niedokrwienna serca
- kanałopatie sercowe
- kardiomiopatie
- przedawkowanie leków na serce
- choroby ogólnoustrojowe
- zaburzenia metaboliczne
- zaburzenia elektrolitowe
- zaburzenia hormonalne
Jak leczony jest częstoskurcz serca? Z reguły podaje się środki farmakologiczne przeciw arytmii serca. Ponadto częstoskurcz serca leczy się za pomocą zabiegu kardiowersji elektrycznej. Polega on na stymulowaniu serca za pomocą impulsu elektrycznego o dużym napięciu, poprzez przyłożenie elektrod do ciała pacjenta. Lekarze sięgają także czasem po by-passy oraz angioplastykę wieńcową. Najczęściej jednak u chorych, u których leki przeciw arytmii nie dały pożądanych efektów, stosuje się zabieg ablacji przezskórnej – niszczenia anatomicznego źródła arytmii z użyciem energii termicznej. Ablacja pozwala na skuteczne leczenie nawracających częstoskurczów.
Be First to Comment