Kiedy po raz pierwszy słyszysz diagnozę: miażdżyca, możesz ją zbagatelizować. W końcu tyle słyszy się o niej w radiu i telewizji, że zdążyła już spowszednieć i straciła swoje groźne oblicze. W dodatku na początku schorzenie praktycznie wcale nie utrudnia życia – może latami rozwijać się niezauważenie, a dopiero po czasie ujawnić się pod postacią dokuczliwych objawów. Niemniej, warto uzmysłowić sobie, jakie spustoszenie w organizmie sieje miażdżyca. Leczenie tego przewlekłego schorzenia jest konieczne z uwagi na zagrożenie m.in. chorobą wieńcową, zawałem serca i udarem mózgu.
Badania stosowane przy miażdżycy
W początkowym stadium rozpoznanie choroby opiera się głównie na wywiadzie z pacjentem, ocenie objawów oraz badaniach laboratoryjnych, tj. lipidogramie (poziom cholesterolu frakcji LDL i HDL oraz trójglicerydów) i stężenia glukozy na czczo. W ocenie ryzyka bierze się pod uwagę następujące czynniki: dietę pacjenta, tryb życia (stres, palenie papierosów, aktywność fizyczna), wagę, występowanie innych chorób (zwłaszcza cukrzycy).
Gdy złogi tłuszczowe zajmą większą część światła tętnicy, wówczas leczenie miażdżycy poprzedza ocena drożności naczyń za pomocą USG z sondą Dopplera. Co ważne, rodzaj wykonywanych badań jest uzależniony od umiejscowienia zmian miażdżycowych – innych wymaga miażdżyca tętnic kończyn dolnych, innych miażdżyca tętnic szyjnych, innych miażdżyca tętnic wieńcowych. Przy diagnostyce tej ostatniej duże znaczenie mają tomografia komputerowa oraz cewnikowanie (koronarografia).
Brak specjalistycznych badań utrudnia leczenie miażdżycy we wczesnym stadium. Bardziej zaawansowane badania jak EKG, Holter czy echo serca mają zastosowanie w diagnostyce powikłań miażdżycy, w tym choroby wieńcowej, niewydolności serca i zawału.
Miażdżyca: leczenie farmakologiczne i zabiegowe
Za powstanie i rozwój miażdżycy odpowiada niezdrowa dieta, bogata w produkty zawierające cholesterol (masło, smalec, tłuste mięso). Dlatego leczenie miażdżycy polega między innymi na przyjmowaniu leków obniżających poziom cholesterolu i trójglicerydów. Chorzy stosują również fibraty, które hamują rozwój miażdżycy poprzez zwiększanie poziomu frakcji HDL, czyli „dobrego” cholesterolu działającego na korzyść układu krążenia.
Gdy farmakologia nie pomoże, lekarz może zalecić bardziej zaawansowane środki. Jednym z nich jest zabieg balonikowania polegający na wprowadzeniu do zwężonej tętnicy specjalnego balonika, który rozbija złogi tłuszczowe. Innym rodzajem angioplastyki jest stentowanie, czyli umieszczenie w tętnicy metalowej siateczki zapobiegającej przyrastaniu blaszki miażdżycowej.
Jeśli powyższe metody nie doprowadzą do udrożniania tętnicy, pacjent może zdecydować się na operacyjne przywrócenie prawidłowego krążenia poprzez pomostowanie (by-passy). Zabieg polega na pobraniu drożnej żyły z ciała pacjenta, a następnie wszyciu jej w miejsce, w którym rozwija się miażdżyca. Leczenie sprowadza się zatem do stworzenia naturalnej „obwodnicy”, umożliwiającej swobodny przepływ krwi z ominięciem zatkanego fragmentu tętnicy.
Be First to Comment