Press "Enter" to skip to content

Przewlekła niewydolność serca – przyczyny, objawy i leczenie

Z niewydolnością serca mamy do czynienia wówczas, gdy serce pompuje mniej krwi niż potrzebuje organizm. Choć najczęściej kojarzymy ten stan z chorobą układu krążenia, zaburzenie może wynikać także z gwałtownego krwotoku, wskutek czego mięsień sercowy nie nadąża z uzupełnianiem upływającej krwi. W tym wpisie chcemy jednak przybliżyć Ci temat chronicznej postaci tej choroby, która może rozwijać się latami, stopniowo pogarszając sprawność fizyczną pacjenta. Jakie są przyczyny tego schorzenia? Jak rozpoznać objawy? I czy przewlekła niewydolność serca jest w pełni uleczalna?

Z czego bierze się niewydolność serca?

Bezpośrednią przyczyną przewlekłej niewydolności jest upośledzenie napływu lub wyrzutu krwi z komory – czyli problem może dotyczyć zarówno fazy skurczu, jak i rozkurczu serca. Gdy ilość pompowanej krwi ulega zmniejszeniu (tzw. pojemność minutowa), organizm usiłuje „nadrobić” straty poprzez zwiększenie ciśnienia wypełniania lewej komory. W rezultacie serce pracuje coraz ciężej, co uwidacznia się pod postacią typowych objawów kardiologicznych. W miarę postępu choroby tkanki otrzymują coraz mniej krwi, co prowadzi do dysfunkcji ważnych organów, tj. mózgu, wątroby, płuc, nerek.  No dobrze, ale czym spowodowane jest to zaburzenie? Przewlekła niewydolność serca może być następstwem:

  • choroby niedokrwiennej serca (wieńcówki),
  • kardiomiopatii rozstrzeniowej,
  • kardiomiopatii restrykcyjnej,
  • nadciśnienia tętniczego,
  • schorzeńi osierdzia,
  • zawału serca,
  • cukrzycy,
  • anemii,
  • zaburzeń tarczycy.

Jak rozpoznać chroniczną niewydolność serca?

Przewlekła postać choroby rozwija się stopniowo i przez dłuższy czas może nie dawać wyraźnych symptomów (I klasa). Gdy niewydolność wejdzie w drugą fazę (II klasa), chory zaczyna odczuwać duszności oraz przyspieszony lub nierówny rytm – objawy uwidaczniają się jedynie podczas zwiększonego wysiłku fizycznego. W miarę rozwoju choroby pojawiają się inne, dość charakterystyczne oznaki jak: uporczywy kaszel, obrzęki, częstomocz nocny, duszność w pozycji leżącej. O ile jednak w trzecim stadium (III klasa) objawy przewlekłej niewydolności serca występują głównie przy zwiększonej aktywności, o tyle na IV etapie (IV klasa) praktycznie uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.

Przewlekła niewydolność serca – leczenie

W pierwszych stadiach leczenie opiera się na farmakologii. W terapii stosuje się m.in. inhibitory konwertazy angiotensyny, wazodilatatory, beta-blokery, pochodne glikozydu naparstnicy wełnistej. Bardzo ważnym czynnikiem jest zaangażowanie pacjenta – należy ograniczyć solenie, unikać półproduktów i fast foodu, zrezygnować z używek (alkohol, papierosy), pozbyć się nadwagi.

Przewlekła niewydolność serca w stadium zaawansowanym wymaga już przeprowadzenia zabiegu. Odpowiednio do przyczyny choroby stosuje się m.in. plastykę komór, angioplastykę wieńcową, zmniejszenie pierścienia zastawki mitralnej, wszczepienie rozrusznika serca. Jeśli niewydolność osiągnie IV klasę, pacjent może zostać wpisany na listę oczekujących na przeszczep serca.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

Be First to Comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *