Uczucie rozpierania lub kłucia za mostkiem, nieustępujące po odpoczynku i podaniu nitrogliceryny, to typowy objaw zawału serca. Ból może promieniować w okolice ramion, dając uczucie „mrowienia” w ręce. Chory cierpi również z powodu problemów z oddychaniem i mdłości, ponadto towarzyszą mu nadmierne pocenie i uczucie niepokoju. Jednak zawał u kobiet może manifestować się zgoła inaczej, co utrudnia jego rozpoznanie i szybką reakcję. Niestety, w społeczeństwie pokutuje mit, że to mężczyźni częściej chorują na zawał i mają mniejsze szanse na wyleczenie. A jak jest naprawdę?
Nieswoiste objawy zawału serca u kobiet
Większość ludzi kojarzy zawał serca z silnym bólem w klatce piersiowej i drętwieniem lewej ręki. To duże uproszczenie, które nie sprawdza się w przypadku pacjentów płci żeńskiej. Bywa, że kobieta trafia do szpitala z powodu zespołu trudnych do zdiagnozowania dolegliwości, których nie można jednoznacznie przypisać do stanu przedzawałowego. Owszem, kobiety także zgłaszają charakterystyczne objawy kardiologiczne – np. duszności, kołatanie serca – ale w ich przypadku ból zamostkowy ma zupełnie inny charakter. „Kobiecy” zawał można rozpoznać po rozległym ucisku w klatce piersiowej lub ostrym kłuciu w sercu, choć charakterystyczny ból nie zawsze występuje. A oto inne alarmujące objawy, które mogą poprzedzać zawał serca u kobiet:
- uczucie wyczerpania fizycznego,
- szybkie męczenie się,
- stan grypopodobny,
- bóle brzucha,
- bóle górnych części ciała (barków, pleców, szyi, szczęki),
- problemy żołądkowe (zgaga, nudności i wymioty, biegunka),
- złe samopoczucie, stany lękowe.
Niestety, mnogość nietypowych objawów i jednocześnie brak silnego bólu zamostkowego mogą spowodować, że pacjentka zostanie odesłana do innego specjalisty, np. psychiatry z podejrzeniem zaburzeń nerwicowych lub gastrologa z powodu problemów gastrycznych. W rezultacie spóźniona diagnoza drastycznie obniża szanse na przeżycie.
Zawał serca u kobiet – rokowanie i leczenie
Wysoka śmiertelność wśród kobiet wskutek zawału serca wynika nie tylko z problemów z rozpoznaniem. Rokowanie u kobiet jest gorsze ze względu na występowanie zawału w starszym wieku, gdyż aż do okresu menopauzy chroni je estrogen. Podczas gdy mężczyźni chorują już w okolicach 32-50 roku życia, zawał serca u kobiet występuje w wieku 45-70 lat. Niestety, starsze pacjentki cierpią również na inne schorzenia (cukrzyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze, choroba Alzheimera, nowotwory), co dodatkowo pogarsza rokowanie.
Leczenie kobiet przebiega inaczej niż u mężczyzn ze względu różnice w etiologii – u panów najczęściej bezpośrednią przyczyną zawału jest pękniecie blaszki miażdżycowej, z kolei w pań często dochodzi do erozji blaszki. Z tego powodu zawał u kobiet częściej wymaga poszerzenia światła tętnicy poprzez implantację specjalnego balona lub „sprężynki” (tzw. stentu), zamiast rozpuszczenia skrzepu lekami trombolitycznymi. W zaawansowanych przypadkach zachodzi konieczność wszczepienia by-passów, czyli pomostowania aortalno-wieńcowego.
Be First to Comment