Arytmia może mieć różne postacie, a najczęściej występującą jest migotanie przedsionków serca. To choroba o tyle niebezpieczna, że często jest bezobjawowa, a może prowadzić do przedwczesnej śmierci. Jest to zaburzenie rytmu serca, które chory może odczuwać jako nieregularne kołatanie. Ryzyko migotania przedsionków serca wzrasta wraz z wiekiem.
Objawy migotania przedsionków
Tak jak wspomnieliśmy, choroba ta często nie daje żadnych objawów i jest zauważona przez lekarza podczas diagnozy innych problemów z układem sercowo-naczyniowym. Często zdarza się również, że objawy pojawiają się, ale są na tyle lekkie, że chorzy nie podejrzewają, iż mogą mieć problemy z pracą serca. Do częstych objawów należą:
- zmęczenie
- zawroty głowy
- duszność
- „dzwonienie” w uszach
- zasłabnięcia
- kołatanie/palpitacja serca
Migotanie przedsionków serca może występować niezależnie od innych chorób (izolowane migotanie), ale często towarzyszy schorzeniom takim, jak nadciśnienie, choroby tarczycy i płuc lub niewydolność serca.
Rozwój choroby jest bardziej prawdopodobny u starszych pacjentów, szczególnie tych cierpiących z powodu wad zastawkowych lub innych chorób mięśnia sercowego. Ponadto ryzyko jest większe po przebytych chorobach i operacjach serca, płuc lub przełyku. Do migotania przedsionków serca doprowadzić może nadciśnienie tętnicze choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, zwłóknienie przedsionków, nadczynność tarczycy, a także cukrzyca, choroby płuc lub niewydolność nerek.
Częściowo na ryzyko pojawienia się migotania wpływa także styl życia. Choroba częściej pojawia się u osób, które palą papierosy i spożywają duże ilości alkoholu.
Migotanie przedsionków serca – leczenie
Podjęcie jak najwcześniejszego leczenia oraz profilaktyka są bardzo ważne, gdyż migotanie przedsionków serca ma groźne dla życia konsekwencje. Częstym powikłaniem są skrzepliny, która powstają w wyniku zaburzonego przepływu krwi. Zdarza się, że fragmenty skrzepliny odrywają się i docierają do tętniczki mózgowej powodując jej zablokowanie – efektem jest udar mózgu. Równie niebezpieczną konsekwencją migotania jest niewydolność serca, która podobnie jak udar może doprowadzić do śmierci chorego.
W związku z tym, że duża ilość zgonów wynika z tworzących się zakrzepów, pacjenci zwykle przyjmują leki przeciwkrzepliwe. Ponadto w terapii dąży się do przywrócenia mięśniowi sercowemu jego naturalnego rytmu. Efekt ten może być osiągnięty poprzez elektrokoagulację, czyli uszkodzenie elementów tkanki serca, które są odpowiedzialne za arytmie. Ponadto stosuje się elektryczną stymulację mięśnia sercowego lub leki przywracające prawidłowy rytm.
Warto dodać, że migotanie nie zawsze jest trwałe. Czasem występuje napadowe migotanie przedsionków serca, które samoistnie ustępuje po kilku dniach.
Be First to Comment